گل شیرین دای دای سبزه ملوسم.. بردارم دای دای یه
هرسات و یاد دلبر نیشم گوشه ی میخانه هایده ناو
سر ریت بکارم گنم دسه دسه بنازم قدرت خدا یارم
عجب حال و هوایی دارم امشو یار که د جونم
نمی چینم گلی؛ که خار داره، دلبر… نگیرم دختری که
…
عشقل اولی همیشه موندگاره بمیرم عاشقی همیشه بی بهاره دل
پیری رسید و فصل جوانی دگر گذشت … دیدی دلاکه
ایقدر بختم بده گلم ایقدر بختم بده جیگرم وه هینه
صدای کوگ کوه من کمر ایایه صدای یار خوم من
