یکی بود یکی نبود زیر گنبد کبود یه جوون خسته
نازی نازی نازی به خوشگلیت مینازی قرار نبود بگیری دل
میون یه دشت لخت زیر خورشید کویر مونده یک مرداب
تو که از مهر و وفا دم میزنی طعنه بر
اگه یادش بره که وعده با من داره وای وای
عشق من رسوا رسوا رسوا ، قلب من تنها تنها
سوری سوری سوری سوری از من نکن تو دوری سوری
غروبِ پاییزه… دلم، غم انگیزه چشمِ فلک؛ نم نم اشک
قد و بالای تو رعنا رو بنازم تو گل باغ
غم عشقت تو دلم مل میزنه سوزن انگار سر مل
