…
ندونی ز دنیا چقد سیر سیرو چنو خستیم ک دلم
به گمونم عزیزوم گفتم تو شیرین منی دلبر تو کاریزما
سکینه زار عواس کی شی نکه کی زن نخاس
شازده دوماد رفته آلمان گردش آنمال کنه ساعت رادو بیاره
گلم گلم گل بی خاروم ز دوریت زار بیماروم …
اگر که خان بالا گل بده حکم تیروم پا سوز
شرمندتم جوانی سرم امشب خیال تازه داره
….
به نام خداوند این آب و خاک که شاهنامه گویم