میونِ یه عالمه ستاره چِشم من تو رو گرفته تو
دﻟﻢ ﻫﻮاﻳﻰ ﺷﺪه ﻣﻴﺸﻪ ﺑﮕﻰ ﻛﺠﺎﻳﻰ در ﺗﺐ ﺗﻮ ﻣﻴﺴﻮزه
بازم دوباره دیدم ازم جدایی باز خاطراتت واسم شده تداعی
مث تو کی میتونه هر چی غمه از تو دلم
مه از شوا بیزارم عشق تو کرد بیمارم پنج صبحه
بی تو هر شب دنیای من درگیر این جنگه بی
یه صدی یه پونصدی یه نود هزاری دی بالا نومزادم
…
مشق امشبم هزار دفعه نوشتن از روی اسم توئه انگار
درمون دردم بوسه زه کنجه لوته همه دنیا ی طرف
