آسمون مهس ایکنه ایریزه ریمون باده تا ز تیگ شادوا
پردراوردم بال دراوردم تا وت رسیدم گل به خدا سی
پیش همه صدام زدی لعنتی گفتی برو دهاتتون پاپتی نوبتی
ازین شهر رفتی که حتی تو را اتفاقی نبینم چه
میبینم چال گونه داری یه خال نشانه داری میپوشی لباس
تو تنها کسی هستی که به خاطرش گوشیمو چک میکنم
تو آرومی تو دریایی تو مغروری تو آتیشی من از
بی وفا مریم مریم نازنم تو سفر کردی مریم یار
پره داوانگی گردم وتم نچو وتم خدا داوانی بخویده چو
میزنیم دریا ، تو پایه باشی فکر کو مه بدم
