منو گریه و قلب كلافه توی پاتوقمون ته كافه هنوزم
زیادی دورتن دارم میبینمت شبیه خودتن منو میخوای چیکار اونا
هرجای دنیارو بگی گشتم نبودی؛ مونده هنوز زیر چشام جای
عذابم دادی و رفتی من و تنهایی و سختی گناهم
اسمم رو سینش بود ولی یادش نمیوفتم تنهام گذاشت و
تو هم مثل من یک روزی دلت میگیره دیگه عاشقی
کوله بار درد بی مرام من اگه باختی بازم بیا
مرد اونی که بودم دیگه مهم نیست مال کی بودم
بارون عشق از آسمون چشمات میباره میباره خزون فصلام پیش
انقده خوبی تو چشمی همش میشه گنج بشی قلبم باشه
